به گزارش نماینده ابراهیم رزاقی، اقتصاددان و استاد دانشگاه در گفتگو با دانشجو، با انتقاد از آمار رشد اقتصادی ۴ درصدی ایران در نیمه اول سال جاری اظهار داشت: تنها میتوان گفت دولت به صحنهسازی آماری پرداخته است و با آماری که ارائه کرده است تقریبا نتوانسته هیچ کسی را قانع کند.
وی افزود: هر حرکتی همانند رشد، تاثیر مستقیمی بر روی تولید داخلی، اشتغال و کاهش قیمتها میگذارد و شرایطی به وجود میآید که این رونق اقتصادی مشاهده میشود. در حال حاضر این شرایط در کشور وجود ندارد و هیچ کدام از این شاخصها ارتقا پیدا نکردهاند.
رزاقی در ادامه با ذکر مثالی توضیح داد: میتوان به آمار ارائه شده در خصوص کاهش تورم اشاره کرد. کاهش تورم را به جز مسئولین و آمارهایشان مردم احساس نمیکنند. حتی خود دولتیها در حال افزایش قیمت خدماتی هستند که در دست خودشان قرار دارد.
با این آمارسازیها، اعتماد میان دولت و مردم از میان میرود
وی تصریح کرد: این آمار در مواردی ممکن است مثبت باشد چرا که به دلیل به وجود آمدن تفکر رونق و فراوانی، بسیاری از مردم به سمت فعالیتهای دلالانه نرفته و سرمایههایشان را به عنوان مثال به سمت فعالیتهای خانهسازی هدایت نمیکنند اما یکی از عوارض اینگونه آمارسازیها از بین رفتن اعتماد میان مردم و دولت است.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در حال حاضر افرادی که در فعالیتهای غیردولتی فعالیت میکنند، ۶۵۰ هزار میلیارد تومان در دست دارند و کماکان با اعتقاد به کمبود دلار، افزایش نیازمندی به کشورهای خارجی، کمبود مسکن، در جا زدن اشتغال و دیگر موارد بسیار سریعتر و راحتتر به فعالیتهای سوداگرانه خود ادامه میدهند و این موضوع خود به افزایش کمبودها خواهد انجامید.
به گفته رزاقی به نظر میرسد هم در عرصه دولت و هم در عرصه قوه قضائیه و مقننه به طور عمده بحث عدم توجه به مشکلات اقتصادی مردم و کاهش این مشکلات با انگیزه دفاع از منافع ملی وجود دارد.
وی تاکید کرد: آمارها زمانی قابل اتکا هستند که یکساله بوده و روند را به خوبی نشان دهند. در حال حاضر با آمار ارائه شده هنوز نمیتوان پیشبینی درستی از پایان سال داشت.
استاد اقتصاد دانشگاه تهران با اشاره به آمار اقتصادی منتشر شده توضیح داد: ممکن است دولت در آمارهای خود نمونههایی را انتخاب کند که رشد داشتهاند و همین موضوع نیز با وجود عدم رشد در کلیت مسئله، آماری مثبت را نمایش دهد.
وی تصریح کرد: به عنوان مثال آمار کشوری همانند ترکیه نشاندهنده رشد است، اما این کشور ۳۰۰ میلیارد دلار بدهی خارجی دارد و در اثر این بدهیها کلی امکانات از خارج وارد این کشور میشود و وارد مصرف شده و با ایجاد درآمد، تولید ناخالص داخلی را افزایش میدهد. اما ایا این درست است؟ کشور ما نیز در همین وضعیت قرار دارد.
وی با اشاره به اینکه بیشترین افزایش ارزش افزوده در آخرین آمار ارائه شده در بخش نفت بوده است، افزود: مورد دیگر ارائه وام در کشور ماست که در دولت یازدهم افزایش پیدا کرده است، اگر این وامها به بخش تولید میرفت خوب بود اما متاسفانه این وامها به بخش مصرف و همچنین فعالیتهای دلالی سوق پیدا میکند که طبیعتا رونق ایجاد میکند که اگر از یک زاویه مشاهده شود مثبت است اما در کلیت منفی میباشد.
رزاقی در ادامه اضافه کرد: این رشد اقتصادی نمایش داده شده ادامه همان رشدی است که از زمان آقای رفسنجانی تاکنون وجود داشته و صراحتا میتوان گفت رشدی متکی به وابستگی نفتی، خامفروشی و صادرات این محصولات و البته واردات کالاهای خارجی است و دقیقا در آمار منتشر شده از سوی دولت همین موارد شاهد افزایش رشد بودند. به همین دلیل است که این رشد اقتصادی در زندگی مردم نمود پیدا نکرده است و تنها گروهی از مردم از آن منتفع میشوند.
دولتها به فریبکاری عادت کردهاند
وی اینگونه آمارسازی را فریبکاری دانست و گفت: متاسفانه دولتها به اینکار عادت کردهاند و نمیخواهند واقعیتهای موجود در جامعه را بیان کنند.
این استاد دانشگاه با نگاهی به گذشته و مقایسه وضعیت پیشین با ایران امروز عنوان کرد: در سال ۳۵ حدود ۵۱ درصد مردم کار میکردند اما در حال حاضر این آمار به ۳۰ درصد کاهش پیدا کرده است و حدود ۱۵ تا ۲۰ میلیون بیکار در کشور وجود دارد اما این در حالی است که آمارها خبر از بیکاری تنها ۳.۵ میلیون نفر میدهد. این موضوع نشان میدهد که تعریف از بیکاری و اشتغال در ایران واقعی نیست و به قول معروف گفته میشود «هر کس در هفته یک ساعت کار کند، شاغل است» اما چنین فردی چگونه توانایی اداره خود و زندگی را دارد؟
وی تصریح کرد: دولتهایی که اینگونه کار میکنند نمیخواهند مصائب مردم آشکار و رفع شود، چون تنها به مسائل سیاسی و در دست داشتن قدرت میاندیشد.
دولت میداند که قدرتش در دستان ثروتمندان قرار دارد
رزاقی افزود: این دولتها میدانند قدرت آنها در دست ثروتمندانی است که در فعالیتهای غیرتولیدی مشغولند و طبیعتا همین افراد مورد توجه دولت قرار دارند به همین سبب دولت هم نه تنها از فسادهای مسئولین دولتی و بانکها جلوگیری نمیکند بلکه به خطاهای خود اعتراف نکرده و بدتر از همه خطاکاران را به دستگاههای قضایی معرفی نمیکند.
وی ادامه داد: این موضوع نشاندهنده دولتهای خاص است که از زمان آقای رفسنجانی آغاز شد و شعار همه آنها نیز استقلال، رهایی از وابستگی به نفت و کشورهای خارجی و دوست داشتن تمام ملت ایران است.
رزاقی در پایان خاطرنشان کرد: متاسفانه قبح این دروغپردازیها شکسته است و همواره توجیه میشود و در کمال تعجب بر دروغهایشان پافشاری نیز میکنند.
نظر شما